Seguici su
Cerca Cerca nel sito

S'imbentu de sos Corpos Santi

S'imbentu de sos Corpos Santi

S'imbentu de sos Corpos Santi

A sa fine de su Chimbighentos sa chistione intre sos archipìscamos de Sassari e Casteddu pro su primadu subra de sa Crèsia sarda aiat assùmidu un'asprezza de tonos tale de tènnere ripercussioni in prus de chi subra de su pranu polìticu fintzas subra de su protzessu de assimilatzione de su nou gustu artìsticu.

Sin de su 1409 sos presuli de Casteddu si fiant atribuidos su privilègiu de "primate de Sardigna e Còrsica", fatu cale dae deretu si fiant opostos, sena però otènnere resurtados cuncretos, sos prelados turritanos.
In su 1588 s'archipìscamu tataresu Alfonso de Lorca s'apellaiat a su pontìfitze Sistu V, ma sa chistione fiat bènnidu cunsiderada dae sa Sacra Rota petzi in su 1606, essende archipìscamos de Sassari Andrea Bacallar e de Casteddu Francisco de Esquivel.

Dae tando in posca in sa perrica aiant intervènnidu diversos atores, in unu giogu de tramas, sotterfugi e aia ricùrridu a iscòticos giurìdicos. Ultres a su soberanu Tilipu III difatis, chi cun su tràmite de su vitzeré s'ischieraiat in favore de s'archipìscamu cagliaritano, aiat pigadu parte a sa contierra su primate de Pisa, timorosu de bìdere disconnotos sos deretos de sa sede sua.

La chertat aiat sighidu galu prus violenta in su 1613 cun sa nòmina a archipìscamu de Sassari de Gavino Manca Cedrelles, giai pìscamu de S'Alighera e ligadu dae parentiu a sas famìlias prus influentes de sa nobilia catalana.

Una solutzione a su problema aiat partu bènnere dae s'"imbentu" (acatamentu) de sos corpos de sos màrtires, sa cale cantidade e rinomanza diant àere legitimadu su poderiu de una de sas duas diòtzesis. Custu era in lìnia cun su programa contrareformìsticu chi in su rinvenimentu de sos ossos de sos primos testimòngios de sa fide bidiat reconnotu su ruolu de Roma comente a fulcro de su cristianèsimu e bardianu de sas memòrias suas.

Su nou impulsu dadu a s'ampra campagna de iscavos a sa chirca de sos corpos de sos màrtires, in Sardigna comente in su restu de sa cristianidade, ultres a torrare a nàrrere sa giustezza de sa veneratzione de sos santos, aiat contribuidu a sa mudada de su gustu in sentidu antiquario. In prus, pro cantu pertocat sa Sardigna, tale cussèntzia antiquaria aiat favoridu sa nàschida de un'embrionale metodologia de sa chirca archeològica.

Aggiornamento

20/9/2023 - 11:26

Commenti

Scrivi un commento

Invia