Seguici su
Cerca Cerca nel sito

Sassari, Crèsia de Santa Maria de Betlem

Sassari, Crèsia de Santa Maria de Betlem

Sassari, Crèsia de Santa Maria de Betlem

A su presente sa crèsia est cumpresa in s'abitadu, ma unu tempus s'agataiat a su de foras unos muros acanta s'oramai derrùida ghenna Utzeri. Dae inoghe movent sos Candelieri in s'annuale professone devozionale chi bidet interessadas sas corporatziones de mestieris e s'intrea populatzione tataresa.
Santa Maria de Betlem s'imponet in su panorama monumentale tataresu pro bia de s'interessu e de sa richesa de sas formas architetònicas suas, chi abbratzant unu longu arcu cronològicu, de su XIII a su sèculu XIX. Sa comunidade frantziscana si diat èssere aposentada in s'àrea de su 1274 e ancora oe su cumplessu est atacadu a unu cunventu de prados minores.
S'impiantu gòticu originàriu, cun probabilidade de s'ùrtimu bator unu de su sèculu XIII, deviat èssere in rughe "commissa", cun paramentos muràrios in calcare, àula mononavata cun navada e cobertura de linna. De sighida sa demolitzione de sa navada e s'artziada de una pseudocupola aiant burradu sas istruturas de impiantu in sa zona presbiteriale, prus furriadas rimaneggiata partinde dae su sèculu XIV. De custu perìodu si cunservat una capella presbiteriale, cun bia a crusiera subra de arcos ogivali chi naschent de capitellos cun fògias a "crochet".
Sa fatzada duecentesca est tripartida in orizontale e delimitada dae duos robustas aiais paradu. Su portale est architravato e strombato cun una sutzessione de toros e gulas. Partzidu dae una curnisa modanata, su segundu òrdine acasàgiat unu mannu oculo coevo a s'impiantu duecentesco. In su frontone in asse cun su portale e s'oculo s'aberit una àtera lughe, cun probabilidade de su 1711.

Istòria de sos istùdios
Sa crèsia est mentovada dae Vittorio Angius (1849) e su generale Alberto De sa Marmora (1860) la tzitat in su suo "Itinerario". Sa chirca istòricu-artìstica est istada printzipiada in sos annos chimbanta de su sèculu cùrridu dae Raffaello Delogu. Sos contributos prus cumpletos sunt de Roberto Coroneo (1993) e de Marisa Porcu Gaias (1996).

Bibliografia
V. Angius, boghe "Sassari", in G. Casalis, Ditzionàriu geogràficu istòricu-istatìsticu-cummertziale
de sos Istados de S.M. su re de Sardigna
, XV, Torinu, G. Maspero, 1849, p. 315;
A. De sa Marmora, Itinerario de s'ìsula de Sardigna, Casteddu, Alagna, 1868, p. 598;
R. Delogu, S'architetura de su Medioevu in Sardigna, Roma, Sa Libreria de s'Istadu, 1953, pp. 196-197;
M. Botteri, Guida a sas crèsias medievales de sa Sardigna, Sassari, Chiarella, 1978, p. 130;
A. Sari, "Ue movent sos candelieri", in Almanacco de Casteddu '89, 1988, sena pàginas;
A. Casula, "Sa tzinta murària e unas cantas testimonias de su perìodu romànicu e gòticu", in Sassari: las orìginas, Sassari, Chiarella, 1989, p. 144;
S. Naitza, Architetura de su tardu '600 a su classitzismu purista. Nùgoro, Ilisso, 1992, ischeda 75;
R. Coroneo, Architetura romànica de sa metade de su Milli a su primu '300. Nùgoro, Ilisso, 1993, ischeda 150;
F. Segni Pulvirenti - A. Sari, Architetura tardogòtica e de influssu de su Rinaschimentu. Nùgoro, Ilisso, 1994, ischeda 28;
M. Porcu Gaias, Sassari. Istòria architetònica e urbanìstica de sas orìgines a su '600, Nùgoro, Ilisso, 1996, pp. 75-78;
G. Piras, "Sas epigrafes funeràrias medievales de sa crèsia de S. Maria de Betlem in Sassari", in Biblioteca Frantziscana Sarda, X, 2002, pp. 69-73;
A. Sari, Artzidiòtzesi de Sassari, cannaca "Aiat pedidu e arte sacra in Sardigna", Casteddu, Zonza, 2003;
R. Coroneo, Aiat pedidu romànicas de sa Sardigna. Itinerari turìsticu culturales, Casteddu, AV, 2005, p. 26.

Tipologia Contenuti: Architetura religiosa

Provincia: Sassari

Comune: Sassari

Macro Area Territoriale: Nord Sardigna

CAP: 07100

Indirizzo: piazza Santa Maria, s.n.c.

Aggiornamento

5/3/2024 - 16:02

Dove si trova

Commenti

Scrivi un commento

Invia