Neolìticu antigu

Su Neolìticu antigu (6000-4000 a in antis Cristu) signat una bortada importante in s'istòria de s'ìsula. Su coladòrgiu de unu sistema de sussistèntzia basadu subra cassa e collida a cuddu atzentradu subra de laurera e addomesticamento e allevamentu de sos animales produet radicales mudadas in sa provvista de sas risursas alimentares, cun progressiva crèschida demogràfica e profundas cunsighèntzias subra de su pranu sotziale e econòmicu. In prus s'imbentu de sa tzeràmica cunsentit sa produtzione de recipienti de vàrias dimensiones destinados a vàrias funtziones.

Su perìodu est caraterizadu dae una produtzione tzeràmica narada cardiale de su nùmene de sa conchiglia (Cardium) impreada pro imprìmere sa decoradura subra de sa superfìtzie de sos manufatos. Grutas e amparos suta roca sunt abitatziones tìpicas de custa fase. Intre sos giassos chi ant torradu tzeràmicas cardiali ammentemus sas grutas de Su Carroppu (Carbònia) e Filiestru (Mara).

In su Neolìticu antigu s'isvilupat fintzas s'isfrutamentu sistemàticu de s'ossidiana (roca vulcànica de s'istrutura vetrosa) bènnida de su Monte Arci, in s'Aristanesu. Si tratat de una pretziosa risursa pro sa produtzione de manufatos dae pedra, chi at a èssere in manera ampra impreada in Sardigna. Ossidiana bènnidu de Monte Arci est istada atzapada fintzas in localidade extrainsulari. Tales acatamentos sunt istados a s'ispissu interpretados comente a signale de unu beru e etotu cummèrtziu a ampru raju de s'ossidiana sarda, mancari sas prus reghentes chircas tirant a atenuare custa afirmadura.

Aggiornamento

26/10/2023 - 12:21