Antonio Gramsci

Antonio Gramsci naschet in Ales (OR) su 22 ghennàrgiu 1891. A pustis de sa litzèntzia elementare (1902) e istùdios privados a Bilartzi, in su 1905 s'iscriet a su litzeu ginnasio de Santulussurgiu. Cunsighida sa litzèntzia ginnasiale si trasferit (1908) a Casteddu acanta su frade Gennaro, segretàriu de sa locale setzione sotzialista, pro frecuentare su litzeu Dettori.
Torrant a artziare a custos annos s'aficu suo pro s'afirmadura de sa libertade de pensamentu e sa partetzipatzione a sas discussiones culturales e polìticas.

Acabados sos istùdios litzeales in su 1911, gràtzias a una bursa de istùdiu s'iscriet a sa Facultade de lìteras e filosofia de s'Universidade de Torinu. De su 1915, giai collaboradore de sa "Boghe de su pòpulu", intrat a sa redatzione torinesa de "s'Avanti", òrganu de su Partidu sotzialista italianu, torrende a cramare s'atentzione generale pro sa grussesa culturale de sos interventos suos.

In su 1919, paris cun Angelo Tasca, Umberto Terracini e Palmiro Togliatti, fundat su de cada chida "S'òrdine nou", a traessu de sas cales pàginas sustentat s'importu de sos cussìgios de fàbrica orientende gasi s'ideologia sua in una prospetiva rivolutzionària, a manca de su movimentu sotzialista. Conchinadu de custas ideas, paris cun sa minoria comunista de su Psi, dat vida, su 21 ghennàrgiu 1921, a su Partidu comunista italianu (Pcd'I).

Comente membru de su comitadu tzentrale de su partidu si giughet in su 1922 a Mosca pro partetzipare a s'Internatzionale comunista; su diretu connoschimentu de su leninismu e de sos isvilupos de sa ditadura de su proletariadu, li cunsentit de mesurare in manera diversa sos problemas de su comunismu italianu.

Elègidu segretàriu generale in su 1924, de sighida a s'isorvimentu de sos partidos de opositzione in su 1926, benit arrestadu e duos annos a pustis de cundennadu a binti annos de reclusione. In su 1929, otentu su permissu de iscrìere in tzella, comintzat s'istèrrida de sos "Cartulàrios de su càrtzere". In càrtzere sas cunditziones suas de salude peorant de sighidu nointames s'ottenimento, in su 1934, de sa libertade cunditzionale. Morit in sa clìnica Quisisana de Roma su 27 abrile 1937, a s'edade de 46 annos, pagu a pustis de àere torradu a accuistare sa libertade.

Aggiornamento

20/3/2025 - 09:44