Chida Santa in Igrèsias

Sas orìgines de sos ritos de sa Chida Santa in Igrèsias torrant a artziare a sa fine de su Seschentos. S'ammenta de sas manifestatziones relativas a custu particulare momentu de s'annu calendariale tenet cumintzu su martis cun sa professone de sos Arcanos, dae chi sete bultos de linna, chi rievocano sas fases detzisivas de sa Passione de su Cristu, sunt carrados in professone in sas bias tzitadinas. Subra de una portantina, cugugiada de fronde vegetales, est issato un'alberello de ulivo, suta su cale est disposta un'istàtua de linna rafigurante Gesùs. Custu primu Arcanu cumprendet rievocare s'iscena de su Cristu tòddidu in pregadoria in s'Ortu de su Getsèmani, in antis de èssere tràidu in arrestu a pustis de sa traitoria de Giuda. Sighint sas istàtuas rafigurantes Gesùs impresonadu, Cristu flagelladu, coronadu de ispinas, in caminu cara a su Calvàriu, rughe, e in fines su bultu de sa Madonna Addolorata.

Deretu a pustis de s'intrinada de su Giòvia, s'istàtua de sa Madonna Addolorata est carrada in sete crèsias ue sunt istados ammaniados Sepulcros. Sos caminos s'affollano de giòvanos e pipios cun su bestire penitenziale de Baballottis, su de sos antigos Disciplinanti. Su sutafundu sonoru de custa fase rituale est dadu dae s'iscudidura de sos tamburos e su sonu prodùidu dae sa matraccas (crepitacoli).

Sa Chenàbura sero s'isnodat sa bàndida professone de su Descenso, chi inscena su seppellimento de Cristu. S'ammaju de s'atmosfera est crèschidu dae sa lughe de sas fiaccole e de su sonu continuu de sas matraccas, agabbadu a istesiare su malu de su mundu abarradu attonito pro sa morte de Gesùs. De grandu impatu visivu est sa presèntzia de sos Germanos, sos membros de s'Arciconfraternita, su cale nùmene derivat de su tèrmine ispagnolu hermanos (frades), chi bestint s'istòricu bestire biancu inamidato e ornadu de frocos nieddos, mentras subra de su capu giughent unu cappuccio (ischit visiera) chi nde cuat sa cara in sinnu de mavelia e respetu. Su corteu est abertu dae duos grandu istendardos (is Vexillas), custoidos dae s'Arciconfraternita de su Santu Monte e rafigurantes sìmbulos e pessonàgios relativos a sa Passione. Sighint duos pipios in sas bestes de sa Maddalena e de San Giuanne, cugugiados dae oro cunforma a sa traditzione ispagnola. A sighire, sos Obrieri de su Descenso e Giuseppe De Arimatea e Nicodemo (is Varonis), chi istringhent intre sos pòddighes de sas manos tenaglie e marteddu. In dae segus issoro protzedit sa lettiga (ischit lettèra) cando chi su cale bultu de Cristu est istadu adagiato a sas 15 acanta s'Oratòriu de San Mighele, a pustis de èssere istadu depostu dae sa rughe. In fines, su bultu de sa Madonna Addolorata chi giughet in sas manos sa corona de ispinas de su Fìgiu, iscortada dae su pòpulu. Sa partetzipatzione a custa ùrtima professone est corale: de seguru si tratat de cudda prus abetada e a sa cale totu su pòpulu chircat de collaborare, cumpresos sos piseddos prus piticos bestidos de angheleddos.

Durante sa note de su sàbadu, a su càntigu de su Gloria, intrat a catedrale su Cristu Risòrgidu.

Su mangianu de sa Domenica de Pasqua, a òpera de sa Confraternita de San Giosepe, s'acumprint duas professones: una parte de sa crèsia de Santu Giosepe cun su bultu de sa Madonna, s'àtera de sa Catedrale cun su de Gesùs Risòrgidu.

Su sero de su martis a pustis de Pasqua, a pustis de sa Messa Capitulare in sa catedrale tzitadina, acontesset sa professone de S'inserru, chi si sdoppia cun tres inchini e tres saludes man manu chi sos bultos de Gesùs Risòrgidu e de sa Madonna s'istèsiant pro èssere acumpangiados de pare a pare a sa crèsia de Santu Frantziscu e in sa crèsia de Giuseppe.

Istòria de s'eventu

Ladinu est s'influssu de sa cultura ibèrica subra de sa Chida Santa de Igrèsias, tantu in sas minudas, cantu in sas atmosferas chi ànimant sos diversos momentos rituales. In particulare s'Arciconfraternita de su Santu Monte – nàschida in su Chimbighentos e in su 1616, pro bubbulica de paba Pàule V, est artziada a Arciconfraternita – est regulada dae antigos costùmenes pro su prus aiais rimadu immudadas in su cursu de sos sèculos.

Aggiornamento

24/3/2024 - 20:09