Istintinu, Tonnare

Sas tonnare sunt situadas a pagos chilòmetros de s'abitadu, in curtzesa de su mare. So unu de sos esèmpios prus significativos ligados a sas fainas produtivas de tipu paleoindustriale: sos vàrios ambientes destinados a su traballu de sos piscadores aiant acasagiadu sas diversas fases de su traballu finas a s'issas dismissione acontèssida in sa segunda metade de su Noighentos. Intre su 1971 e su 1979, difatis, su cumplessu de sas tonnare at subidu un'interventu de ristruturatzione a fines turìstica-ricreativos cun s'interventu progetuale de Giovanni Rebecchini.
S'interventu at mantentu s'articulatzione originària de sos vàrios fràigos, dispostos un'acanta a s'àteru e, in gènere, bassos e de volùmene pagu emergente. Sunt istadas insertadas pagas, noos fàbricos, realizadas comente si siat mediante artàrias limitadas e corpos cumpatet chi tenent su còmpitu de s'armonizare cun sos edifìtzios preesistentes. S'ammenta s'atzentrat duncas a inghìriu a sas turres artas meda, ùnicu apretu in verticale de sa zona, e a sos servìtzios ricavados in sos ambientes comunitàrios de s'antiga tonnara, cobertos cun coberturas a spioventi. Custu tipu de cobertura at sugeridu sa ripresa issoro fintzas in sos noos fràigos. In manera piessigna ammajadora sa pratza a mare ue ispicat su longu camminamento cun una cobertura lada reta de pilastros in pedra. Fintzas su sèberu de sos materiales - pedra e intonaco - at contribuidu difatis a cunservare sa memòria de su logu.

Istòria de sos istùdios
Una rassegna de sos istùdios s'agatat in sa bibliografia relativa a s'ischeda in su volùmene de s'"Istòria de s'arte in Sardigna" subra de s'architetura oto-novecentesca (2001).

Bibliografia
S. Polano, Guida a s'architetura italiana de su Noighentos, Milanu, Electa, 1991, pp. 566-567;
F. Masala, Architetura de s'Unidade de Itàlia a sa fine de su '900. Nùgoro, Ilisso, 2001, ischeda 169