Su ponte est subra de su riu Mannu de Otieri, a su tzentru de sa badde de su Monteacuto, limitada a N/E de su Limbara e a S de sos montes alaesos de sos Sardi e Patada, e signada dae unu fitu cuadru idrogràficu de rios e paules.
Noto in manera locale comente a "Pont'Ezzu" (ponte betzu), superat sos m 90 de longària. Est partzidu in ses fornici, cun rajos decrescenti de su tzentru cara a sos chirros, e presentat unu paramentu in òpera cuadrada de contzas in basalto e andesite. A s'internu, ma fintzas in sas alas superstiti de s'artziadu, est presente un'òpera murària prus regulare cun blocos de basalto. In s'ispàtziu intre s'estradosso de sos arcos est presente unu robustu conglomeradu cementizio chi reet su pranu de calpestio largu belle m 3. In currispondèntzia de sos pilastros sunt bene cunservados sos isprones chi cuntrastaiant sa fortza de su riu e s'usura esertzitada dae sa currente.
Su ponte s'agataiat longu s'artèria istradale chi collegaiat Casteddu cun Terranoa, nòdida gràtzias a sas fontes iscritas e materiales.
Subra de custa bia, in sa badde de su Monteacuto, fiant presentes unos àteros chimbe pontes. Su primu, de O, est su de Iscia Ulumu, in localidade San Luca (Otieri). Cunservadu in ala, permitiat cun una dòpia arcada sa propassada de sa confluèntzia intre su riu Mannu de Otieri e su riu de Buttule. A una pariga de chilòmetros prus a E s'agatat su Pont'Ezzu.
A ses arcadas fiat fintzas su de tres pontes, acanta su Badu de ischit Feminedda (Otieri), assetiadu a prus pagu de 3 km a est respetu a su pretzedente. De s'istrutura si cunservant sas pilas in conglomeradu cementizio rivestidas dae blocos vulcànicos.
Unu de bator pontes fiat situadu a sas pende·nos de su montigru de Castro (Oscheri) acanta su tzentru de Luguidune. Superadu custu insediamentu, su caminu, a pustis de unos cantos chilòmetros cara a E, superaiat su riu Mannu de Belchidda.
Inoghe, in regione Silvani, a sa base de su montigru chi acasàgiat sos restos de su casteddu de Monte Agudu, est assetiadu unu de chimbe pontes ancora visìbile in sas fundatziones suas. De custu puntu, comente a atestant diversos miliari, su caminu sighiat cara a Monte finas a Terranoa.
S'esistèntzia de unu de ses pontes, su "ponte de San Leonardo de Orvei", si deduce de sas relatziones descritivas de su ducadu de Monteacuto (feos sardos de s'ereu ispagnolu de Oliva), de su sèculu XVIII. Cun probabilidade l'istruturat, riferibile a su caminu de collegamentu intre Luguidune e su tzentru de Gemellas (Pèifugas), est in localizare a N de Tula. Su ponte est visìbile petzi de istiu, cando s'abbassat su livellu de s'invasu de su Coghinas, in sa zona N/O de sa badde de su Monteacuto.
S'esigua distàntzia intre sos pontes (pagos km in lìnia de àera) e sa presèntzia de sos bados (in sa badde de su Monteacuto si nde contant una bintina), atestat su perìodu longu meda de vida de su sistema istradale impostadu dae sos Romanos.
Si podet nointames ipotizare chi sa rete istradale siat istada impostada in perìodu republicanu e bia bia perfetzionada e retificada in sos sèculos sutzessivos.
Su funtzionamentu de su sistema e sa cunsighente continuidade de impreu de sos percursos de fondovalle est tzertamente in sa base de sa cunservatzione de sos pontes subra de su longu perìodu. Ancora in edade medievale subra de su Pont'Ezzu de Otieri, comente a subra de sos unos àteros, deviant pònnere a pare sos caminos chi acudiant dae sos territòrios montanos a S de Otieri, ma fintzas sas viabilidades chi de O, ultres a Àldara capitale de su Regnu de Torres, tocaiat sos tzentros de Piaghe e Bisarcio, sedes de sas omònimas diòtzesis.
In s'ala E de sa badde s'agataiat Castrat, sede de s'omònima diòtzesi medievale, de localizare acanta sa crèsia de Santa Maria de Castro (Oscheri). A pagos chilòmetros a E de custa bi fiat su casteddu de Monte Agudu (Belchidda), fundadu in su sèculu XII de sos giùighes de Torres. A O, in sa segunda meta de su sèculu XIV fiat istadu costruidu dae sos Arborea su casteddu de Orvei (Otieri). Custa fortificatzione est localizada a prus pagu de 10 km a N/E de Pont'Ezzu, subra de su cùcuru de su monte San Leonardo.

Istòria de sos iscavos
Su ponte no est istadu ogetu de iscavu archeològicu.

Bibliografia
F. Amadu, Otieri e su territòriu suo de su neolìticu a s'edade romana, Casteddu, Fossataro, 1978, pp. 232-233;
"Otieri", in S'Antiquarium Arborense e sos tzìvicos museos archeològicos de sa Sardigna, a cura de G. Lilliu, Sassari, Bancu de Sardigna-Cinisello Balsamo, A. Pitzos, 1988, pp. 71-92;
F.G.R. Campus, "S'insediamentu umanu medievale in su territòriu de Oscheri (Sassari): protzessos formativos e dinàmicas de trasformatzione", in Oscheri, Castro e su Logudoro orientale, a cura de G. Meloni-P.G. Spanu, Sassari, Carlo Delfino, 2004, pp. 151-188;
A. Mastinu-P.G. Spanu-R. Curcuriga., "Su territòriu de Oscheri de su perìodu romanu a s'edade bizantina", in Oscheri, Castro e su Logudoro orientale, a cura de G. Meloni, P. G. Spanu, Sassari, Carlo Delfino, 2004, pp. 77-99;
J.M. Poisson, "Otieri (Sassari). Localidade S. Leonardo. Prima campagna de chircas archeològicas in su situ de Urvei", in Bulletinu de Archeologia, 1991, 10, pp. 135-136;
P.G. Spanu, "S'edade romana", in Su Monte Agudu. Museu itinerante de su territòriu, Muros, Stampacolor, 2002, pp. 56-57.

Comente arribbare
Dae sa SS 131 a s'artària de Mores in diretzione de Sassari, s'acumprida a d. subra de sa SS 128 bis e si protzedit diretamente pro Otieri. Si lassat su tzentru abitadu e si sighit pro San Nicola cursende sa SS 132 finas a su bìviu. De cuddu puntu si sighit pro unu àteru km lassende subra de sa d. s'abitadu de San Nicola.