Tècnicas e materiales

In su panorama architetònicu de su Romànicu sardu, su repertòriu de sos fundos annovera anzitutto su tipu de crèsia a impiantu longitudinale, cun àbside semitzircolare a est. Sas catedrales e sas crèsias prus importantes tenent tres navadas, partzidas dae arcadas subra de colunnas o subra de pilastros.

Sos capitellos sunt a bortas esemplares in màrmaru de edade romana, de reimpreu. Sas navadas podent tènnere coberturas de linna o furriadas in pedra. Fiant istados realizadas bias a carrada, cun o sena sottarchi, o a crusiera. Diversas crèsias, mescamente in su sèculu XII, aiant tentu unu sistema de cobertura mistu: bòveda de linna in sa navada tzentrale e furriada a carrada o a crusiera in sas laterales. Sos coberturas esternos sunt belle semper in tèulas.

Àteru tipu de fundu est cuddu a duas navadas, ambas cun àbsides, impreadu pro unu grupu de edifìtzios de su XII-sèculu XIII, s'ispissu cun bia a carrada. Sa majore ala de sas crèsias romànicas de sa Sardigna, mesches sas de dimensiones minores, tenet però pranta a navada ùnica, prevalentemente cugugiada in linna. In custu tipu de edifìtziu caraterizadu dae simplidade costrutiva mancat su campanile a canna, sostituidu dae cuddu a vela innalzato subra de sa fatzada.

A banda duas crèsias de su totu costruidas in matones, su materiale impreadu est sa pedra, segada in blocos traballados e postos in òpera cun cura. Sa disponibilidade in cavas locales determinat s'impreu de blocos in pedra sedimentaria (calcare, arenaria, tufu) o vulcànica (granitu, andesite). Cando est presente in forma de colunnas o capitellos isculpidos, su màrmaru biancu est semper frutu de reimpreu. Mancant difatis in s'ìsula cavas de màrmaru biancu isfrutadas in antigu e capatzos de frunire materiales in cantidade ùtile a sa faina estrativa pro fines edilìtzios.

Aggiornamento

25/9/2023 - 22:57