Pàdria, Nuraghe Longu

Su nuraghe s'erge subra de su pranu de "Ischit Sedu", in positzione dominante subra de sa sutastante badde de Badde Titta, in su Meilogu, regione de sa Sardigna nord-otzidentale.
Su nuraghe est un'istrutura cumplessa, costituida dae una turre printzipale a chirru de sa cale, in momentos sutzessivos, fiant istados adossadas duas turres giuntas dae una cortina murària retilìnea. Sa turre printzipale, costruida cun blocos de basalto bene traballados (mescamente in sas istruturas superioras) e dispostos subra de filari regulares, presentat s'intrada a nord-est, iscumpassadu dae un'architrave cun finestrinu de iscàrrigu e sopraelevato respetu a su livellu de sartu. Su retrostante passadissu strombato (longària m 4,00; artària m 2,30/4,20) tenet cobertura angulare chi s'innalza a sa lestra cara a s'isbocu a sa càmera. Custa ùrtima tenet pranta tzirculare e cunservat intata sa cobertura a "tholos" (artària m 7,00); in su muru a dereta de s'intrada s'aberit una nitza, mentras a manca, in manera notèvole torradu a pesare subra de su pranu de su pamentu, s'aberit su vanu de un'iscala chi cun 22 istradeddas giughet finas a s'ambiente de su primu pranu. S'ambiente superiore, a su presente ingombro de derrota, fiat illuminadu dae unu finestrone. Sas duas turres segundàrias, dispostas a chirru de cudda tzentrale e giuntas dae unu muru de rifascio, sunt oe aiat invàdidu de sa derrota. Un'istrutura murària adossada a su mastio subra de su ladu nord in manera unida a sa turre segundària est delimitant, subra de sos cherbeddos de s'intrada, una corte de fundu irregulare. Subra de su muru laterale de sa corte s'aberint duas intradas: su primu, architravato, introduit in unu passadissu (longària m 3,00) chi s'interrumpet pro sa derrota; su segundu ponet in unu passadissu chi porrida a sa càmera de sa turre est.
A fùrriu a su monumentu, pro un'ampra superfìtzie, s'indivìduant sos restos de numerosas cabannas de su bidditzolu.

Istòria de sos iscavos
Informatzione non disponìbile.

Bibliografia
A. Taramelli, "Fògiu 193 (Bonolva)", in Editzione Archeològica de sa Carta de Itàlia, Istitutu Geogràficu Militare, Firenze, 1940, n. 43;
E. Melis, Carta de sos nuraghes de sa Sardigna: monumentos preistòricos in su comunu de Mamujada, Spoleto, Artes gràficas Panetto & Petrelli, 1967, n. 4;
F. Galli, Pàdria. "Su museu e su territòriu", cannaca Sardigna archeològica. Ghias e itinerari, 18, Sassari, Carlo Delfino, 1991, pp. 38-40, fig. 33;
A. Boninu - G. M. Meloni, "Pàdria (Sassari) - Nuraghe Longu", in Imàgines de su passadu. Sa Sardigna archeològica de fine Otighentos in sas fotografias inèditas de su babbu domenicanu inglesu Peter Paul Mackey, a cura de P. Olivo, Sassari, Carlo Delfino, 2000, p. 186.

Comente arribbare
Essire dae s'abitadu de Pàdria e, costeggiando su campu isportivu, sighire, pro 2 km, su caminu costruidu pro cròmpere su monumentu.