Sas orìgines de sa festa de su Redentore a Nùgoro si cherent chircadu in sas initziativas predispostas in cuncomitàntzia cun s'annu giuilare 1900, dae chi paba Leone XIII aiat espressadu sa voluntade chi esserent collocadas subra de 19 puntas de Itàlia ateretantos bultos de Gesùs Redentore. Su Monte Ortobene de Nùgoro fiat istadu intre sas zonas prescelte. Sa diòtzesi de sa tzitade barbaritzina si fiat ocupada de definire sas caraterìsticas de s'òpera e de reperire sos fundos netzessàrios. A sa campagna de collida de sos fundos aiat partetzipadu fintzas Grazia Deledda, iscriende una “lìtera-apellu” subra de s'Unione Sarda.
S'istàtua dae brunzu, arta 7 metros e de su pesu de 18 cuintales fiat istada fùndida a Nàpule, ue torraiat a sètzere s'autore, Vincenzo Jerace. Una bia cròmpidu a Nùgoro s'imponente bultu fiat istadu carradu dae carros a boes missos a disponimentu de sos massajos nugoresos. S'òpera fiat istada inaugurada su 29 austu de su 1901, cun rievocazione annuale e atacadu ritu religiosu.
Sin de su cumintzu sa festa de su Redentore, fiat istada animada dae sa devotzione de sos fideles, pro custu podet èssere sena àteru definida comente a festividade religiosa. A pagu prus de deghe annos de distàntzia de s'inauguratzione de su sacru bultu, gasi si leghet in su romanzu deleddiano Cannas a su bentu (1913) a propòsitu de su fermentu missu in moto de sa festa:
In austu e cabudanni fiat istadu un'andare continu, unu cùrrere afannosu. Da prima fiant artziados subra de su monte Orthobene pro sa festa de su Redentore.
Fiat de austu, sa luna manna, ruja pesaiat de su mare e illuminaiat sos padentes. […] A s'arbèschida si fiat intesa unu salmodiare a largu; e (scil. Efis) fiat coladu sa note a pregare suta de sa rughe niedda chi pariat uniret su chelu asulu a sa terra murra. A s'arbèschida si fiat intesa unu salmodiare a largu; una professone fiat artziada dae badde e in un'iscuta sas rocas si fiant cugugiadas de biancu e de ruju, sas tupas aiant froridu de caras de pitzocos ridenti, e suta de sos elci sos betzos pastores s'inginocchiarono comente a Druidi cunvertidos.
Subra s'altare segadu subra de sa bia pedra su càlighe scintillò a su sole, e su Redentore aiat partu istentare in antis de ispicare su bolu de sa roca, prantende sa rughe intre sa terra murra e su chelu asulu.
Cun s'andare de su tempus a su caràtere religiosu de sa festa si fiat acostadu cuddu folclorìsticu. Oggidì sos duos aspetos cunvivent, puru essende torrados a mòvere in momentos diferentziados.
Su 29 austu sos devotos si radunano in cara a sa catedrale de Santa Maria de su nie, cantende sos gosos (laudi sacras in limba sarda). Dae inoghe pigat sas mossas unu pellegrinàgiu de unos 6 km, scandito de 13 istatziones, finas a sos pees de su Monte Ortobene. Su momentu de majore solennidade est sa tzelebratzione de sa Messa bàndida. In sas dies pretzedentes s'acumprit unu de sos prus importantes eventos folclorìsticos de s'Ìsula. Isfilant unos tres mìgia figurantes in bestires traditzionales, dughentas amàtzones e cadderis fintzas issos abbigliati segundu traditzione, sas prus tìpicas caratzas de carrasegare de sa traditzione sarda. Su totu acumpangiadu dae su sutafundu de sas mùsicas traditzionales esecutadas dae sos sonadores de launedhas, organetto e organeddu e de su càntigu polivocale a bator boghes, naradu “a tenore”.
Aggiornamento
Immagini
Testi
Risultati 2 di 1492095
Visualizza TuttiVideo
Risultati 2 di 49874
Visualizza Tutti
Commenti