Santa Barbara est una de sas santas prus populares de sa cristianidade. Invocada contra sos rajos, est s'amparadora de sos artiglieri, de sos artificieri, de sos minadores e de sos vìgiles de su fogu. Su cultu suo fiat istadu giutu in Itàlia cara a su sèculu VI, durante sa dominatzione bizantina.
De sa vida de sa Santa esistent vàrias agiografias, chi, nointames, presentant unos cantos tretos comunos. Fìgia de un'òmine de religione pagana, Dioscoro, custos detzìdidas de l'inserrare in una turre in resone de sa sua avvenenza, a su fine de l'amparare de sos numerosos pretendentes, chi, comente si siat, Barbara denegaiat de voluntade sua. Sa giòvana aiat pretèndidu chi sa turre tenneret tres ventanas (sìmbulu de sa Trinidade). In antis de intrare a s'edifìtziu de sa reclusione sua si fiat atzufadu in una piscina, batijende·si in manera autònoma.
Dioscoro, bènnidu a connoschimentu de sa cunversione de Barbara a su cristianèsimu, sdegnato, aiat detzìdidu de l'ochire. Sa giòvana fiat istada torturada prus furriadas, in cara a su ferreo refudu de abiurare su nou creo. Sos carnefici intentaiant de ustionarla, ma sas framas si spegnavano pro miràculu prima chi tocarent sas petzas suas.
In fines, Barbara fiat istada isconcada in cùcuru a unu monte. Ma Dioscoro, in pessu chi pèndidu a badde, fiat andadu addòbiu a sa nemesi divina, morende corfidu dae unu raju.
Partinde dae custos elementos de s'agiografia sua, Santa Barbara bantat una grandu cantidade de patronados. Cun riferimentu a sa turre fata costruire de su babbu e cando chi fiat istadu reclusa, est amparadora de sos architetos, de sos tagliapietre, de sos muradores, etc. A pustis de sas torturas dadas #lu cun su fogu e a motivu de su raju chi aiat punidu, ochende·lu, su babbu, est invocada, gasi puru, contra sos rajos e sos temporales, contra su fogu e estensivamente contra sos fogos, inclùdidos sos chi potzant scaturire de sos depòsitos de armas e munitziones (no a casu sa polveriera est narada pro traslato “santabarbara”). Pro sas resones subra numenadas, est patrona de sos vìgiles de su fogu e de sos traballadores in mina.
Santa Barbara est invocada fintzas in Sardigna, mesches a amparu de sos temporales, de sos rajos e de su fogu.
In totu su Campidanu est nòdidu unu scongiuro contra sa minetza de sos rajos, in su cale Santa Barbara est mutida in sucursu paris a San Giagu:
Santa Bràbara e Santu Jacu / bosu portais is crais de susu lampu / bosu portais is crais de susu celu / non tocheis a fillu allenu / ne in domu ne in sartu / Santa Brabara e Santu Jacu.
(Santa Barbara e San Giagu / bois batidas sas craes de su lampu / bois batidas sas craes de su chelu / non faghides calicunu malu a s'imbeniente / ne in domo ne in sartu / Santu Barbara e San Giagu).
Subra de su ca Santa Barbara siat assotziada a San Giagu in custu scongiuro est chitzo naradu. S'acrarimentu s'agatat in sas Testamentu Nou. In su Vangelu de Marcu (3, 17) imparamus chi Gesùs aiat seberadu intre sos 12 apòstolos Giagu fìgiu de Zebedeo e su frade Giovanni, a sos cales aiat dadu su nomìngiu de Boanerghes (‘fìgios de s'aiat tronadu in aramàicu), fortzis ca de caràtere impetuoso. In prus, in su Vangelu de Luca (9, 51-56) Gesùs in biàgiu pro Gerusalemme si fiat fata pretzèdere de missos chi fiant intrados a unu bidditzolu de samaritanos, sos cales però si fiant refudados de lu retzire; a su chi Giacomo e Giovanni, sdegnati, aiant esclamadu: «Sennoras, cheres chi naramus chi pendat unu fogu dae su chelu e los consumet?». De custos duos passos evangèlicos derivat su podere subra de sa folgore detentu dae San Giagu, cumpartzidu cun Santa Barbara (bosu portais is crais de susu lampu) e s'invocatzione abbolotu issoro: non tocheis a fillu allenu (non faghides de su malu a s'imbeniente).
Santa Barbara in Sardigna est festada ispetzialmente su 4 nadale, die de su martìriu, cunsideradu non giai comente a mortas, ma comente a triunfale nàschida a su Chelu.
In Bidda de Sartu las est dedicada siat sa capella, fata pesare de sa Sotziedade de sa mina in su burgu de Su Suergiu, siat sa crèsia de orìgine medievale, in su tzentru abitadu, in sa cale giai dae su ’700 si tzelebraiant tres festas in onore de sa Santa: su 4 nadale, die de su martìriu; su 10 trìulas, in amentu de s'acatamentu de s'antigu bultu de sa Santa e sa prima domìniga de làmpadas, dae chi sos pellegrinos impetravano acanta s'effige de sa Santa su sanamentu de sas maladias pròpias.
In Gùspini sa festa de Santa Barbara est organizada su 4 nadale de sas comunidades de Montevecchio e de s'Assòtziu Minadores Ischit Mena, de cale est patrona.
In Casteddu cada annu, su 4 nadale, Santa Barbara benit omaggiata dae sa Marina Militare e dae su Corpus Natzionale de sos Vìgiles de su Fuoco, òrdines de sos cales sa Màrtire est patrona.
Su sèberu de festare paris est devènnida oramai una costumàntzia aende·si consolidada in sos ùrtimos annos. Sa Santa, difatis, est su sìmbulu de coràgiu, fide e amparu de totus cussos chi afrontant su perìgulu.
Aggiornamento
Immagini
Anno : 1699
Anno : 1900
Risultati 2 di 96099
Visualizza TuttiVideo
Anno : 1986
Anno : 1986
Risultati 2 di 36255
Visualizza Tutti
Commenti