Sa paristòria de Grazia Deledda intitulada Due Miràculos (1897) s'aberit cun s'imàgine de una fèmina, tzia Batòra, chi giughet in manu unu rosàriu de madreperla, sinnu de devotzione mariana, intenta a pesare «s'àndala dirupato chi mena de su bidditzolu de Bitzi a sa subrastante crèsia de su Miràculu, est a nàrrere de nostra Sennora de su Miràculu».
Tzia Batòra pregaiat e cando non cando si firmaiat pro dare sa limùsina a sos mendicanti, chi firmet subra de sos àngulos de s'àndala pediant sa caridade «a boghe arta e cadenzata, cun longa cantilena e cun sa manu tesa».
Cada annu, in s'ùrtimu iscortzo de cabudanni, acanta su piticu santuàriu de su Miràculu, sitiadu in cùcuru a sa punta de Gorofai chi
dòminat s'intreu tzentru abitadu de Bitzi, s'acumprint sa novena e festa dedicada a Nostra Sennora de su Miràculu. Cun pagas pennellate ancora Grazia Deledda nos torrat su clima ammajadore e ricu de gosu de sa festa.
«Sa truma bària s'accalcava pro sa curiosa bia e subra de s'apranada ampra de sa crèsia. Giosso Bitzi cun s'agreste burgu de Gorcai costa, gosaiat, cun sos caminos prenos de gente, in su sole de cabudanni, totu inghiriadu dae sa badde birde, frisca, scintillante».
In sa crèsia de su campu s'agatat una pitica istàtua de sa Madonna cun su Pipiu, de datatzione disconnota, ma ogetu de grandu veneratzione a banda de fideles e pellegrinos. Segundu sa traditzione orale una pitzinna nàschida muta aiat cumintzadu a faeddare etotu in presèntzia de sa sacra effige. Fintzas unu passu de sa succitata paristòria lassat cumprèndere sa grandu devotzione populare in sos cunfrontos de tale bultu:
«sa truma, bènnida dae bidditzolos larganos, a traessu de montes e baddes, s'accalca ancora suta de sa nitza de sa pitica Madonna miraculosa, chi sorride misticamente, in manera misteriosa, — e de annu in annu s'ispartzit pro sas turbe aiat cummòvidu sa boghe de unu miràculu nou».
Su santuàriu est, in prus, ligadu a sa riappacificazione intre sos paisos de Bitzi e Patada, suggellata de unu coju tzelebradu etotu in sa crèsia de su Miràculu, a pustis de unu perìodu de faide sambenosas, chi ant tentu a s'orìgine una fura de bestiàmene.
Su cumplessu cultuale cale si presentat in s'atuale aèrgiu suo est istadu fraigadu in època reghente (intre su 1964 e su 1984). Pro su fràigu de s'edifìtziu nou fiat istadu netzessàriu a aterrare cuddu pretzedente, de cale como abarrat petzi s'intrada cun s'antigu arcu in granitu e una portzione de sas cumbessias, piticos allògios pro sos pellegrinos.
Dispensera de sos miràculos, a sa fine de sa paristòria de Grazia Deledda, Nostra Sennora de su Miràculu at a donare no unu solu, benesi duos miràculos.
Momentu culminante de sa festa est sa professone chi, movende de sa Parrochiale de San Giorgio, crompet su santuàriu de su campu in cùcuru a sa punta de Gorofai. Grupos de amàtzones e cadderis, cun besto sos bestires festivos de Bitzi e Patada, sobrant ammustrende antigos e pomposos istendardos. Sighint chèntinas de giòvanos fintzas issos abbigliati segundu traditzione, gasi chi custu momentu rituale, in prus de chi manifestatzione de autèntica devotzione, est fintzas ocasione de esibitzione de su patrimòniu folklorico, mesches de cuddu vestimentario traditzionale. Sunt protagonistas assolutos sos paisos de Bitzi e Patada, chi cada annu rendent gràtzias a sa Madonna de su Miràculu pro àere fatu torrare sa paghe intre sos duos paisos.
Aggiornamento
Testi
Autore : Bussu, Salvatore
Anno : 1984
Autore : Bussu, Salvatore
Anno : 1986
Risultati 2 di 1438409
Visualizza Tutti
Commenti