Eneolìticu de inghitzu

S'achirimentu de sa capatzidade de bogare a pìgiu e traballare metallos (su ràmene, ma finas su prumu e sa prata) est su fatu chi marcat su passàgiu dae su Neolìticu a s'Eneolìticu de inghitzu (2800-2600 a.C.), in ue agatat logu sa facies Sub-Otieri, identificada pro sa prima bia in sos giassos de Su Coddu (Ceraxus) e de Terramaini (Pirri), ambos duos a sa parte de Casteddu.

S'achirimentu de sa capatzidade de bogare a pìgiu e traballare sos metallos (su ràmene in antis de totu, ma finas su prumu e sa prata) est su fatu chi marcat su passàgiu dae su Neolìticu a s'Eneolìticu de inghitzu (2800-2600 a.C.), in ue agatat logu sa facies Sub-Otieri, identificada pro sa prima bia in sos giassos de Su Coddu (Ceraxus) e de Terramaini (Pirri), chi sunt ambos duos a sa parte de Casteddu.

In sas tzeràmicas atribuidas a custa facies s'illèniat meda sa presèntzia de sos decoros tìpicos de sa cultura de Otieri, a profetu de su manìgiu de ischemas prus simples meda, argunos pintados subra testos fabricados cun luzanas craras meda. Intre sas formas vasculares, si sinnalant, comente de seguru tìpicos, su tianu mannu a duas mànigas e sos testos carenados cun istampos.

Aggiornamento

11/5/2023 - 16:42