Sos ingenieris militares

Su definitivu coladòrgiu de sa Sardigna a sos Savoja in su 1718 non signat un'interrutzione de sas fàbricas in corsicanu, contrassegnate de s'adesione a su limbàgiu tardobarocco, destinadu a durare finas a sa fine de su sèculu in una sèrie de crèsias chi coniugant elementos de traditzione locale cun modos de su manierismu de su Chimbighentos e de su barocu de su Seschentos.

De su 1720 su guvernu sabàudu imbiat in Sardigna bàlidos ingenieris militares, da prima pro afortiare sas fortificatziones e ammodernare pontes e caminos, sos cales posca s'interessant fintzas de restaurare antigos edifìtzios e de nde progetare de noos. Pro su tràmite issoro sa cultura isolana s'italianizat aderende a sos modos tardobarocchi lìgure-piemontesos.

Custos benint difùndidos fintzas cun s'importatzione de istàtuas e arredos marmòreos (altares, paliotti, pulpiti, balaustre, fontes batesimales), de pregevoli manufatos dae prata e pretziosos tessutos.

S'alliniamentu a sas modas de sos ambientes artìsticos italianos s'intensificat in s'Otighentos cun s'òpera de unos cantos architetos nativos de s'ìsula ma aende·si formados a Torinu, a su currente de sas formas neoclàssicas chi andaiant difundende·si in Europa. Benint costruidas aiat pedidu sa cale sintassi architetònica rivelat sa prena adesione a su limbàgiu classitzista.

Fintzas su panorama de s'edilìtzia tzivile rifletet sos vàrios orientamentos de sas modas culturales de su tempus, mentras sas semper incombenti netzessidades de defensa de sos tzentros costeris ispinghent sa monarchia sabàuda a una polìtica de ripopolamento de sas ìsulas longu sa costa sud-otzidentale sarda, chi annovera intre sos resurtados suos sa pianificatzione urbanìstica de Cala Seda e Carluforti.

Aggiornamento

20/9/2023 - 11:27