Su Carnevale de Lodine s'acumprit su Mèrcuris de sas Chisinas (Merhulis de Lessia).
Su protagonista est unu fantoccio cun una caratza de linna (mutidu subra de Ziomo), chi tenet sas fattezze o de unu pessonàgiu de sa comunidade chi durante s'annu s'est distintu pro unu cumportamentu non bene agradèssidu de su paisu o de unu pessonàgiu natzionale o internatzionale chi s'est postu in evidèntzia cun connotatziones negativas. Su fantoccio est giutu de domo in domo, risu e sbeffeggiato, de unu numerosu grupu de òmines travestiti de viudas cun sos bestires traditzionales locales: Sas Umpanzias. Giughent sa cara pinta de nieddu, bestende una caratza de ortigu chi rapresentat unu polìticu o unu pessonàgiu de su logu, bestint bestires nieddos.
Durante sas bìsitas sos abitantes de su paisu oferint a sa tropa binu, pane, durches e salumes chi ant a arrichire s'ispuntinu finale. A fine die subra de Ziomo est protzessadu e cundennadu a su rogo programadu sa die de sa pentolaccia. Segundu sa traditzione petzi sa caratza de linna at a èssere sarvada dae sas framas, pro èssere cunservada e ammustrada in sas isfiladas de sos carrasegares sutzessivos.
Sas caratzas
Sas Umpanzias: òmines chi bestint sos bestires de sa viuda, sa cara pinta de nieddu e aiat apicadu a su cun su sas caratzas de susu Ziomo de sos carrasegares passados. Gunnedda longa (fardetta), isciallu (issallu) e mucadore (muccadòre).
Su Ziomo: fantoccio in pàgia bestidu de stracci chi bestit una caratza de linna, est giutu in bratzu o subra de unu carru dae su corteu de sas Umpanzias.
Istòria
Sa traditzione de cundennare a su rogo su pupazzo de susu Ziomo rapresentat in manera simbòlica s'antigu ritu de purificatzione de sa comunidade. A su cumintzu sos partetzipantes si mascheravano cun unu simple cappuccio de pannu. L'iseto dissacratorio de sa festa est istadu introduidu in tempos reghentes.
Aggiornamento
Immagini
Testi
Commenti