Un'abbistesa noa

In sos annos Otanta e Noranta de su sèculu passadu creschet s'abbistesa in s'ìsula chi sa limba sarda est una richesa de amparare. A s'in cuddae de sa sensibilidade cara a su mundu traditzionale, s'afirmat sa voluntade de fàghere intrare sa limba de continuidade istòrica de s'ìsula fintzas in bramados prus modernos e atuales.
Naschet gasi su bisòngiu de una literadura sarda noa chi, acanta a sa defensa de sas espressiones prus autènticas de s'identidade ètnica, sondi e iscobèrgiat modalidades noas espressivas. Una de custas est sa prosa de sos contados e de sos romanzos chi, partinde dae sos annos otanta, si multìplicant segundu una lìnia de tendèntzia inesaurìbile.
Sa poesia, a pustis de sas grandu proas de su Noighentos, est comente si siat semper un'àmbitu in su cale sos iscritores in limba sarda agatant modu de espressare sa creatividade pròpia. Sas publicatziones si susseguono e sunt numerosas meda. Sos prèmios literàrios si multìplicant e si difundent in totu s'ìsula. Sa poesia iscrita paret connòschere unu momentu de mannu rigoglio.
Est intrada imbetzes in crisi sa poesia orale improvisada, sa chi in sardu si mutit "a bolu". Cun su progressivu ritiru de sos mannos "cantadores" chi teniant dilettato in sas pratzas generatziones intreas de sardos, su panorama atuale est devènnidu prus pòveru. Sos interventos finantziàrios a amparu de sa limba e cultura sarda ant prodùidu una crèschida generale de su setore mancari non semper parìvile.
A pustis de s'aprovatzione de sa lege istatale n. 482 est nàschidu e s'est afortiadu s'interessu fintzas pro s'impreu de su sardu cale limba amministrativa e ufitziale.

Aggiornamento

16/7/2025 - 13:44