Giai de sa chida chi pretzedet sa Domenica de sas Palme Santu Lussùrgiu est in fermentu. In sa sacrestia de sa Confraternita de su Rosàriu (ischit Cunfrària 'e subra de Rosàriu) si traballant sas palmas de distribuire sa Domenica de sas Palme, mentras sos cantores ufitziales de  susu Cuncordu ’e subra de Rosàriu (su coro de sa subra numenada confraternita, fundada in su 1605 de sos Prados Minores Osservanti) si  dèdicant a sas proas.

In su cursu de custa chida su coro de sa Confraternita de s'Addolorata durante sas funtziones religiosas esecutat su càntigu de ischit Novena (su Stabat Mater in sardu).

Sa Domenica de sas Palme cumintzant sos ritos de sa Chida Santa (Chida Santa) cun sa beneditzione e sa sutzessiva distributzione a su pòpulu de sas palmas intritzidas e de sos rametti de ulivo.

Sa Messa est cantada dae susu Cuncordu 'e Santa Rughe (coro de sa Confraternita de Santa Croce).

Sas paraliturgie de ischit Chida Santa in su paisu de su Montiferru sunt organizadas dae sas bator confraternite de su paisu: sa Confraternita de su Rosàriu (subra de Rosàriu), sa Confraternita de Santa Croce (Santa Rughe), sa Confraternita de su Carmine (subra de Càrmene) e sa Confraternita de s'Addolorata (ischit ’e Sete Dolores). Si tratat de cumplessas tzerimònias rituales distribuidas in prus dies e logos, scandite de su càntigu a cuncordu, pràtica de càntigu polifònicu maschile a bator boghes  (cuntraltu, oghe, contra e bassu) trasmìtida in manera orale in àmbitu confraternale.

Su Martis Santo in sa crèsia de Santa Croce s'omònima confraternita organizat sa rapresentatzione de Su Nazarenu (su Cristu a sa colunna): una bia Crucis acumpangiada dae sos càntigos de su Miserere  e de ischit Novena esecutados dae su coro de sa Confraternita de Santa Croce.

Su Mèrcuris santu sa Confraternita de su Rosàriu curat sa preparatzione de su bultu de su Cristu Mortu subra de sa Rughe e de totu sos ogetos de impreare pro sa tzerimònia de sa die a pustis, comente a sas cordas, sas cotzas de linna e sas iscalas pro sas funes. Sa Cumpangia de sas Prioresse (dotadas de su còmpitu de organizare sas festas religiosas, curare su decoru de sas crèsias, assistire malàidos e bisongiosos, partetzipare a professones e interros) beste s'istàtua de sa Madonna Addolorata.

Su Giòvia Santo in sa crèsia de Santu Pedru s'acumprit sa Messa in Coena Dòminos (narada ischit Missa ’e Glòria) cun su ritu lavanda de sos pees. Est aparitzada ischit tàvula cun màndigos dae sos fortes valores simbòlicos (aràngios, pisches, pane e binu): a issa seent dòighi confratelli seberados intre sos membros de sas bator confraternite pro rapresentare sos apòstolos. In serada pigat sas mossas de sa crèsia de Santa Maria de sos Angeli (Su Cunventu) sa professone cun sos bultos de sa Rughe, ammaniadu su sero prima, su de sa Madonna Addolorata, sos membros de totus e bator sas confraternite e su cleru. Su cursadu processionale est scandito de su càntigu de Su Cuncordu ’e subra de Rosàriu, chi intona vàrios versetti de su Miserere firmende sa martza in puntos prestabiliti de su tratzadu. Arribbados a sa crèsia parrochiale, sos confratelli de su Rosàriu issano sa Rughe a su tzentru de s'altare.

Durante su merie de sa Chenàbura Santo, prima chi s'acumprat su ritu de S'Iscravamentu, est decorada cun frores e candelas sa lettiga cando chi at a èssere adagiato su bultu de Cristu, una bia depostu dae sa rughe.  A su contempo, sunt predispostos  sa safata cun sos marteddos e sas pinze e cantu netzessàriu a sos fines de su schiodamento e de sa depositzione  de Cristu de sa rughe. Una bia acumpridu su ritu de S'Iscravamentu, sa professone chi carrat sa lettiga de su Cristu mortu parte  de sa crèsia de Santa Maria de sos Angeli, acumpangiada dae sos versetti de su Miserere.

Cròmpidos a sa crèsia de Santa Maria de sos Angeli, sos bultos de su Cristu Mortu e de s'Addolorata restant espostos pro s'adoratzione e su donu de sos fideles.

Su Sabato Santo est dedicadu a sa vestizione de sas istàtuas de sa Madonna e de su Cristu Risòrgidu in bista de su ritu de Pasca de S'Incontru. Sa Vèrgine bestit unu bestidu asulu e subra de su capu giughet una coroncina dae prata. Unu belu nieddu coberit s'istàtua pro metade. Lu Risòrgidu, imbetzes, tenet su capu adornato de unu serto floreale e est cobertu dae unu belu biancu.

Ambos bultos sunt iscobertos pro como de sa tzerimònia de Pasca de S'Incontru, a su sonu de sas campanas (alligrìzios de Pasca) in sa pratza de sa crèsia parrochiale: Santa Maria de sos Angeli.

Sos ritos acabant cun sa tzelebratzione de sa Messa bàndida in sa crèsia de su Cunventu acumpangiada dae sos càntigos de su coro de susu Cuncordu 'e subra de Rosàriu.

Istòria de s'eventu

In medas tzentros de s'ìsula sas liturgias de sa rapresentatzione de sa Passione e morte de su Cristu sunt tzelebradas cun antigos tzerimoniales de ascendenza medievale, mediados dae sa traditzione ibèrica.

A caraterizare sa Chida Santa de Santu Lussùrgiu est sa forte presèntzia de sa traditzione litùrgica sarda chi s'avertet tantu in su càntigu, cantu in sos allestimentos de S‘Incravamentu e S'Iscravamentu.

Digna de nota est s'istòria de sas confraternite lussurgesi. In su 1473, a Santu Lussùrgiu, sos Prados Minores Osservanti fiant pesados unu cunventu atacadu a sa crèsia de Santa Maria de sos Angeli e in su 1605 fiat nàschidu sa Confraternita de su Santu Rosario, Ischit Cunfraria 'e subra de Rosàriu.