Cuzinas, Crèsia de sa Madonna de sas Gràtzias

Sa crèsia de sa Madonna de sas Gràtzias, parrochiale de Cuzinas, s'agatat in s'abitadu. Fiat istadu fraigada in s'antiga "villa Kokinas", tzitada in su "Condaghe de San Michele de Salvenero" (XII-sèculu XIII).
Sa parrochiale de Cuzinas torrat a artziare a sa segunda metade de su sèculu XII, ma de sa fase medievale si cunservat petzi sa fatzada, torrada a costrùere in su primu bator de su sèculu XIV. De su restu sa crèsia est andada addòbiu a una sèrie de interventos edilìtzios, chi ant determinadu sa ristruturatzione de s'àula.
Sos paramentos muràrios sunt in arenaria de mèdia pezzatura. S'impiantu originàriu era a àula mononavata. S'àbside a SI cunservat una monofora fortzis originale, comente a cuddas a dòpiu strombo de su costàgiu setentrionale. Sa fatzada culmina cun su campanile a vela e est coronada dae archetos a centina ogivale trilobata. Su portale est centinato, cun ladinas integratziones chi ant reduidu sa lughe. Un'oculo cun ghiera decorada sovrasta su portale, a su costàgiu de su cale est insertadu unu contzo cun motivu geomètricu destinadu a acollire tassellos a intarsio.

Istòria de sos istùdios
Giovanni Spano la mentovat in nota in s'Itinerario de su generale Alberto De sa Marmora (1868). Raffaello Delogu (1953) la descriet in s'òpera sua subra de s'architetura medievale in Sardigna, in realidade referende·si a sa crèsia de San Giuanne de Viddalba. Rilevadu s'errore, est istada curreta incuadrada dae Roberto Coroneo (1993).

Bibliografia
Giovanni Spano, in Alberto De sa Marmora, Itinerario de s'ìsula de Sardigna, Casteddu, 1868, p. 661, nòdida 1;
R. Coroneo, Architetura romànica de sa metade de su Milli a su primu '300. Nùgoro, Ilisso, 1993, ischeda 154;
Roberto Coroneo, Aiat pedidu romànicas de sa Sardigna. Itinerari turìsticu culturales, Casteddu, 2005, p. 31.