Durgali, Figuratziones de sa gruta de su Boe Marino

Sa gruta de su Boe Marino s'aberit diretamente subra de su mare, in sas iscenogràficas falesie calcàreas de su golfu de Orosei. Est costituida dae duas ampras gallerias chi tenent un'isvilupu totale de 4 km.
Sunt istadas individuadas una bintina de figuras antropomorfas, una coppella e duos chircos cun pitica coppella tzentrale; sos motivos sunt pro su prus agrupados. Unu piticu grupu de tres figuras est influidu a belle 2 m a s., una figura isolada s'agatat a 2,5 m de distàntzia, in artu.
Sas figuras sunt de su tipu "a dòpia forcella", cun unu tretu verticale (su corpus) e duos semichircos contrapostos (sos bratzos pesados e sas ancas aprigadas). Su tretu verticale est longu in manera mèdia 30 cm. Sa tula de s'intzisione est de 1 cm.
S'ischema presentat numerosas variantes: una figura isolada "a candelabro", cun artes mùltiplos; duas figuras cun apenditze laterale oblìcua; una figura cun ancas e bratzos aprigados in sa matessi diretzione. Sos artes sunt belle longos, inclinados e lunados. Sas figuras aparint pesadas e si disponent cun grandu libertade intre de issos e respetu a sos tres motivos tzirculares.
S'interpretatzione de s'iscena est problemàtica. Sos istudiosos suponent chi si tratet de una dantza chi bidet interessados petzi òmines (s'ala inferiora de su tretu verticale diat rapresentare su sessu maschile). Sa coppella e sos chircos cun coppella diant èssere connètidos cun una simbologia solare.
Pro cantu pertocat sa datatzione, non si tenent elementos detzisivos. Cunfrontos cun una figurina de s'amparu de Frattale (Ulìana), cun su motivu "ancoriforme bortadu" de sas istàtuas-menhir sardas, e cun motivos de s'arte camuna, giughent a collocare sas figuratziones in s'orizonte de s'Eneolìticu finale (2100-1800 a.C.).

Istòria de sos iscavos
Sas figuratziones sunt influidas a s'intrada de sa gruta, in sa superfìtzie ricurva de sa roca, pagu in antis de su coladòrgiu a sa Sala de sa Dama Bionda, ue in sos annos baranta de su Noighentos fiat istadu fatu unu cùrtziu interventu de iscavu a òpera de Giovanni Lilliu. S'iscavu fiat torradu materiales de sa cultura de San Michele (Neolìticu finale, 3200-2800 a.C.).
S'iscoberta de sas figuratziones, in su 1977, destò unu grandu interessu ca sa prima borta in s'ìsula s'atzapaiant intzisiones preistòricas in una gruta pro sa cale podiat èssere ipotizadu un'impreu non de su sepulcru.
Sa letura issoro est rèndida difìtzile de sas irregularidades de su calcare e de s'istadu de corrosione provocadu dae sa salsedine in sas superfìtzies de sa gruta.

Bibliografia
F. Su Schiavo, "Sa Gruta de su Boe Marino a Cala Gonone", in Durgali, documentos archeològicos, Sassari, Chiarella, 1980, pp. 39-45;
F. Su Schiavo, "Durgali (Nùgoro).Loc.Cala Gonone", in Sos Sardi. Sa Sardigna de su paleolìticu a s'edade romana, a cura de E. Anati, Milanu, Jaca Book, 1984, pp. 195-197.

Comente arribbare
Sa gruta est chi si podet sighire bia mare cun traghetos chi atracant in su porticciolo de Cala Gonone.

Tag

Tipologia Contenuti: Archeologia

Fruibilità: sitiadu non gestidu

Provincia: Nùgoro

Comune: Dorgali

Macro Area Territoriale: Sud Sardigna

CAP: 08022

Indirizzo: Costa del Bue Marino - località Cala Gonone

Informazioni sui biglietti e sull\'accesso: Est possìbile bisitare sa Gruta de su Boe Marino crompende·la bia mare, mescamente durante su perìodu istiale, impreende piticos traghetos chi movent de su porticciolo de Cala Gonone. Su nùmeru de sos visitadores est contingentato.

Aggiornamento

10/10/2023 - 14:06

Dove si trova

Immagini