Sassari, Palatzu Cugia

S'edifìtziu est una de sos prus significativos apretos architetònicas chi s'incrarant subra de s'istrinta e popolaresca bia a sa funtana de Rosello.
Su de su Setighentos abitòriu de su marchesu Cugia de Santa Orsola torrat a intèndere de sos modos de unas cantas fàbricas gesuìticas tataresas de su XVI e de su sèculu XVII, mentras sos balconcini sunt de marca ibèrica.
In s'ala inferiora de su prospetu, prusaprestu alterada dae interventos seriori e in malu istadu de cunservatzione, ispicat su portale de intrada, fiancheggiato de duos oculi chi dant lughe a s'ampru androne de cale movet una scalinata a tenaglia; totu sas aberturas presentant mustras ladas in manera lèbia rilevadas. A su pranu nòbile bator curridores cun sporti modanati, lados in ardesia e leggiadri balaustrati in ferru adobbadu segant sa monotonia de sa lisa superfìtzie intonacata.
Custos manufatos, frutu de una raighinada traditzione artesanale, cun sos issos arzigogolati motivos lineares, ant a abarrare longu tempus sos ùnicos elementos decorativos in sas austeras fatzadas de sos abitòrios tzitadinos e fungeranno de modellu pro numerosos edifìtzios privados in su setentrione de s'ìsula, in antis de s'abbentu de cànones continentales presos a su Barocu e a su Neoclassitzismu.

Istòria de sos istùdios
Una rassegna de sos istùdios s'agatat in sa bibliografia relativa a s'ischeda in su volùmene de s'"Istòria de s'arte in Sardigna" subra de s'architetura ses-de su Otighentos (1992).

Bibliografia
S. Naitza, Architetura de su tardu '600 a su classitzismu purista. Nùgoro, Ilisso, 1992, ischeda 44.