Sassari, Museu Etnogràficu "Francesco Bandas"

Est situadu in un'edifìtziu de sos primos de su Noighentos, torradu a acontzare in manera reghente. Su museu est dedicadu a sa descritzione de sa vida e de sas fainas de Francesco Bandas (1930-1988), manna fisarmonicista e organettista de Bultei, composidore e divulgadore instancabile de sas traditziones sardas in su mundu, tantu chi aiat collidu personalmente sos cantos de sas colletziones espostas: costùmenes, prendas e trastos musicales. A s'internu de su Museu sunt espostos bestires bènnidos de su Goceano, Logudoro, Meilogu, Anglona, Romangia e Nugoresu. Intre sos costùmenes feminiles espostos ispicat su bestire festivu de Orane, de su 1920, cun camisa ("camisa") traballada a agu e filet, giubbetto ("tzippone") in pannu ruju, corpetto ("pala") in seta tzeleste ricamada, gunnedda ("ischit rodat") in orbace castàngiu plissettata; su bestire de Bultei, de su 1930, biaitu, cun bustino a mariposa ricamadu, gunnedda cun brincat in seta asula; su bestire de isposa de Bultei, de su 1930, cun corpetto decoradu cun seta operada dorada e recramos polìcromos in filu de seta, gunnedda in orbace plissettata cun "ischit dente": agrupamentu de pieghe otentu pistende sa roba e insertende·la in una tètera istrutura de tauleddas; su bestire de biuda de Bultei, bestire de isposa cale fiat istadu agiunta sa fodera niedda, in sinnu de lutu, mentras sos pomposos recramos in oro fiant istados mascherati cun tulu nieddu, camisa asula cun traballadura a "agu" ("subra de bastonette"); su bestire de biuda de Bultei, de su 1930, cun copricapo ("tiazzola"), camisa asulu craru, motivos ornamentales de gustu Liberty; su bestire festivu de Ossi, 1870, cun curtza giacheta in terziopelo cun perline e motivos floreali in sos burtzos, camisa ("ischit camija") traballada a intaglio a su cun su e in sos polsini, tèteru bustu in seta ricamada, gunnedda niedda ornata a sa base cun rasu nieddu operadu, grembiule ("pannellu") a forma de trapètziu confezionato in rasu operadu e ricamadu; su bestire feriale de Sènnaru ("subra de coipitu ruju"), primos de su Noighentos, cun copricapo cun "susu tucchè" chi istringhet sos pilos, a s'in subra "subra de velu" chi contorna sa cara e "subra de biccu" in tela bianca traballada a intaglio aprigadu in vàrias diretziones, corpetto rivestidu de rasu biancu ricamadu cun filu de seta, tèteru bustu in broccato traballadu in canottiglio dae oro e prata, gunnedda niedda plissettata cun brincat in rasu ruju, grembiule ("cameddu") in rasu tzeleste ricamadu, ampra e elaborada camisa ("camisgia").
Sunt posca espostos sos organetti diatonici, trastos a antzia cun tastiera arribbados in s'ìsula a sos cumintzos de su Noighentos, su cale primu esemplare aiat apartentu etotu a su mastru Mario Bandas, de Orane, babbu de Francesco.

Ca est importante lu bisitare
Si tenet sa possibilidade de assistire de su biu a s'esecutzione de unos cantos petzos de mùsica traditzionale e imparare unas cantas tècnicas pro s'impreu de trastos musicales. Tenet unu particulare prètziu su costùmene apartentu a su Bandas, chi torrat a artziare a sos annos setanta de su Noighentos, cun importantes atzessòrios, cales duos butones dae prata pendentes de sas mànigas, de su cumintzu de su sèculu. Subra de su retro pretziados recramos subra de rasu nieddu Al cun su de sa camisa, ricamada, duos butones in filigrana dae oro. Tres pretziosos giubbetti ("aiat cotu") in velluto bordeaux e recramos, puru de su Bandas, torrant a artziare a su 1948.
Su cantu forte de sa colletzione de museos est costituidu dae s'ammenta de trastos musicales, organetti diatonici, bestires traditzionales de su Logudoro e de su Goceano chi apartenent a Francesco Bandas.