Sassari, Litzeu clàssicu "D. A. Azuni"

S'edifìtziu est situadu in su tzentru istòricu de sa tzitade.
S'edifìtziu tenet fatos costrutivos longas e travagliate, cumintzadas giai in su 1910 cun unu progetu no aprovadu e sostituidu petzi in su 1929 de cuddu in fines realizadu e acabadu in su 1933 subra de disinnu de s'ingenieri Giuseppe Caporioni cun s'interventu, pro sa fatzada, de s'architetu Augusto Valente.
S'ampru fàbricu si ponet in evidèntzia pro su longu fronte signadu in manera verticale de lesene cun duos avancorpi laterales, giuntos tràmite unu blocu tzentrale subra de tres livellos, pretzèdidu dae una dòpia scalinata parallela a sa fatzada.
Un'artu zoccolo in vulcanite istacat su pranu terrenu de s'elevazione de s'edifìtziu chi impreat ancora sa pedra vulcànica in sas curnisas, in sas ventanas tzentrales e in sas trifore, cun resurtados basados subra printzìpios de òrdine e simmetria classicheggianti.
A s'internu luminosos e largos passadissos serbint sos vàrios pranos giuntos dae iscalas ampras cun barandìllias in ferru adobbadu, chi giughent a sas àulas, a sos ufìtzios amministrativos e a sos ambientes comunos e de rapresentàntzia.
In su 1933 su pintore Mario Delitala, incarrigadu de pintare s'àula magna, aiat realizadu sugetos ispirados a s'indiritzu clàssicu de s'istitutu ("Eracle e Chirone, sos Gigantes") cun unu limbàgiu figurativu traditzionale.

Istòria de sos istùdios
Una rassegna de sos istùdios s'agatat in sa bibliografia relativa a s'ischeda in su volùmene de s'"Istòria de s'arte in Sardigna" subra de s'architetura oto-novecentesca (2001).

Bibliografia
E. Chena·mi-P. Simonetti, "Architetura e tzitade", in Sassari intre Liberty e Déco, Cinisello Balsamo, Amilcare Pitzos, 1987, p. 42;
M.L. Frongia, Mario Delitala, Nùgoro, Ilisso, 1999, pp. 130-135;
G. Altea-M. Magnani, Pintura e iscultura de su 1930 a su 1960, cannaca "Istòria de s'arte in Sardigna", Nùgoro, Ilisso, 2000, p. 32;
F. Masala, Architetura de s'Unidade de Itàlia a sa fine de su '900. Nùgoro, Ilisso, 2001, ischeda 66.