Sassari, Casa Cugurra

S'edifìtziu tenet un'impiantu planimètricu arretradu respetu a su caminu e giustificadu dae sa positzione perifèrica de su terrinu a fine Otighentos. Custa e unas àteras abitatziones, difatis, aiant tentu su còmpitu de favorire su rinnovamentu de sa tzitade in cuncomitàntzia cun sa noa espansione edilìtzia in sos ispàtzios lìberos.
Casa Cugurra fiat istadu realizada in duos tempos, comente a est cumprensìbile osservende in sos duos corpos su coladòrgiu de elementos istilìsticos de tipu neobarocco a decoraduras in tzeràmica e graniglia colorada de màdrighe modernista. Singulare est mescamente sa prima ala, realizada a fine Otighentos, chi ammustrat ispibillas decoraduras in s'intrada printzipale architravato cun una lunetta poggiante subra de lesene. Sos istucos decorativos sunt craramente ispirados a sa grandiosa fatzada baroca de sa crèsia majore tataresa e crompent su cùcuru in su corpus rientrante in su giardinu, segundu unu repertòriu chi mescola chertas, tìmpanos truncados, figuras sinuose, bustos, medaglioni, cumpletados dae istàtuas subra de sa balaustra e de medaglioni continentes figuras de òmines illustres.
S'annanta a su corpus originàriu fiat istadu realizada a filu de su caminu in su 1906 e presentat oramai su nou limbàgiu Liberty in sa decoradura contina de sa fatzada, realizada in tzeràmica e graniglia colorada fingente frutos de ippocastano, aia torradu a leare fintzas in sa posta de su pamentu de s'internu.

Istòria de sos istùdios
Una rassegna de sos istùdios s'agatat in sa bibliografia relativa a s'ischeda in su volùmene de s'"Istòria de s'arte in Sardigna" subra de s'architetura oto-novecentesca (2001).

Bibliografia
E. Chena·mi-P. Simonetti, "Architetura e tzitade", in Sassari intre Liberty e Déco, Cinisello Balsamo, Amilcare Pitzos, 1987, p. 42;
F. Masala, Architetura de s'Unidade de Itàlia a sa fine de su '900. Nùgoro, Ilisso, 2001, ischeda 36.