Sa pratza e su palcu

Su logu distintu de sa gara poètica est sa pratza o "piata". Podet èssere sa pratza manna de sa bidda o sa de crèsia.
Su logu naturale de sa gara poètica est sa pratza o "piata". Podet èssere sa pratza manna de sa bidda o sa de crèsia. Podet èssere fintzas unu logu abandadu, a tesu dae su logu in ue si faghet sa festa populare pro chi s'est organizada sa gara. Sos amantiosos de sas otavas sunt, a parusu, malos a cuntentare e non lis agradat su burdellu e sa tzarra.

S'ascurtu de sa gara depet èssere asseguradu dae su mudìmine de su pùblicu. Si podent fàghere petzi sinnos verbales de aprovu, o disaprovu, a sa fine de ogni otava pro mustrare si s'adduit o nono. Sos chi sunt prus espertos cantant a boghe bàscia paris a sos poetas chirchende de nàrrere carchi segundu in antis sa rima, mescamente cudda de sa serrada, s'ùrtima duina in rima basada. A s'ispissu sos poetas, paris cun su tenore chi los acumpàngiat, sunt in pitzu de unu palcu frunidu de atretzadura àudio. S'agatant cara a su pùblicu chi istat sètzidu in dae in antis. Unu tempus ognunu si batiat s'iscannu dae domo, sa cadrea, oe sos comitados e sas pro loco cuberant sas cadreas adatas (e a norma) pro custu e àteros ispetàculos.

In ierru, in tames de sa pratza si podet cantare in su teatru, in su tzentru culturale de sa comuna o in su salone de sa parròchia. In carchi bidda sa gara est organizada paris cun àteros ispetàculos, in logos diferentes e abbandados, ca si pensat, faddende, chi agradet a paga gente.
Unu sèberu chi non si diat dèpere fàghere, ca non valorizat pro nudda una forma de arte populare gasi de importu.

Aggiornamento

11/5/2023 - 16:44