Su nuraghe s'innalza subra de s'oru est-nord-est de s'abitadu Armungia, intre sos rilievos montagninos de su Gerrei, in positzione dominante subra de sa badde de su Flumendosa. ￃﾈ situadu a cùrtzia distàntzia de su Museu etnogràficu "Ischit Domu de is Ainas", chi costituit cosￃﾬ fintzas s'istrutura de atzessu pro sa bìsita a su giassu.
S'edifìtziu ￃﾨ unu monotorre de su diàmetru de unos 13 metros a sa base e un'artària resìdua màssima de 10,5 metros. S'òpera murària esterna, de cale si cunservant 21 filari de blocos de scisto calcàreu, devenit piￃﾹ cuidada man manu chi su paramentu torrat a artziare cara a s'artu, cun pedras chi andant diminuende de proportzione dae su bassu versu sa sommitￃﾠ. Su muru de intrada a su monumentu, orientada a sud-est, mustra unu bistosu restàuru finalizzato a reintegrare sas istruturas muràrias asportate e torradas a impreare in s'Otighentos in su fàbricu de su betzu palatzu munitzipale. S'intrada ponet in unu passadissu a setzione ogivale longu 4 metros, strombato cara a l'interno (largu 1,20 metros acanta s'intrada, 1,60 metros subra de su fundu) e de artària chi creschet cara a sa càmera (2,80 metros a s'intrada, 3,40 subra de su fundu). Subra de su passadissu s'incrarant duos garitte a fundu triangulare e muros curvilinee: sa de dereta ￃﾨ de 2,95 metros de profonditￃﾠ pro 1,10 de larghesa pro 1,50 de artària, sa de dereta de 2,50 pro 0,95 pro 1,42.
De su passadissu s'atzedet a su mannu vanu a tholos, chi tenet unu diàmetru a sa base de 5,40 metros e crompet un'artària de 8,25 metros, cun bellu disponimentu de 31 filari orizontales de pedras a trincu prevalentemente subquadrato. S'abertura sommitale ￃﾨ dèvida a sa farta de sos ùrtimas filari chi in manera originària deviant serrare sa farsa furriada cupoliforme. Longu su muru de su vanu sunt situadas duas tzellas, postas in manera frontale longu un'asse perpendiculare a su passadissu de atzessu. Sa tzella orientada a nord-est (1,40 metros de profonditￃﾠ pro 1,90 de larghesa pro 2,95 de artària) tenet fundu a forma de trapètziu mentras cudda a sud-ovest (1,45 pro 1,90 pro 2,75) tenet fundu ellìticu e si caraterizat pro sa presèntzia de unu perlongamentu longu sa grussesa murària. In su 1985, ultres a restos de manufatos tzeràmicos de etￃﾠ nuràgica, in custa tzella fiat istadu atzapada una fìbbia bronzea datada a su VIII - sèculu IX d.C. Cun su cumpretamentu de s'iscumbata riemerse una cisterna de etￃﾠ bizantina, intonacata in coccio pisto, cun probabilidade torrada a impreare in su tempus fintzas comente a interru. Sa cisterna costituit cosￃﾬ una testimonia de su torro a impreare de s'edifìtziu in època tardoantica e altomedievale.
A 3,50 metros de artària de su pamentu de sa càmera, in su tretu de muru cumpresu intre su passadissu e sa tzella a sud-ovest, s'aberit s'intrada de s'iscala ricavada a s'internu de sa massa murària chi giughiat a su terratzu. L'iscalat (0,95 metros de larghesa pro 2,10 metros de artària), cunservat 17 istradeddas e ￃﾨ rischiarata de una finestrella retangulare in su tretu initziale.
Unos cantos tretos muràrios curvilinei de època nuràgica, interpretabili comente a òperas de rinfortzu, sunt visìbiles in s'àrea esterna a sa base de s'edifìtziu, subra de sos chi bessant de nord-est e sud-ovest. Su tretu a nord-est a s'istadu atuale s'àrtziat subra de su pranu de campagna pro tres filari de grussos blocos poligonali. In farta de datos stratigrafici de riferimentu, su nuraghe ￃﾨ in manera genèrica collocabile intre sas etￃﾠ de su Brunzu Mèdiu e Reghente.
Insòlitu pro su suo innalzarsi in mesu de sos coberturas de sas domos, inserradu a s'internu de su tessutu urbanu, su nuraghe testimòniat sas orìgines protostoriche de su tzentru e custoit rastros importantes de sa continuitￃﾠ de s'insediamentu in su cursu de sos sèculos.

Istòria de sos iscavos
Su monumentu ￃﾨ istadu interessadu dae rinettature in sos annos '80 e '90 de su Noighentos, a òpera de Emerenziana Usai e Maria Rosaria Manunza.

Bibliografia
M. Pittau, La Sardegna nuragica, Sassari, Dessì, 1980;
G. Lilliu, I nuraghi. Torri preistoriche di Sardegna, prefazione di A. Moravetti. Nuoro, Ilisso, 2005, pp. 234-235.

Comente arribbare
Movende dae sa SS 131 a s'artària de s'illoidura pro Senorbￃﾬ/Mandas, si sighit in sa SS 128 finas a Senorbￃﾬ e in sa SS 547 in diretzione de Bidda de Sartu. A s'essida de Santu Andria Frius si pigat sa SS 387 finas a San Nicolￃﾲ Gerrei e tando sa SP 27 finas a sa rugrada cun sa SP 28. A su bìviu s'acumprida a s. pro Armungia. Su nuraghe ￃﾨ a su tzentru de su paisu, costa a su betzu palatzu comunale.