S'àrea archeològica pesat subra de sa pibirista S de su tavolato de preda niedda de Ischit Struvina, a s'isbocu de sa badde de su riu Mòguru, in positzione dominante subra de sa pranura campidanesa.
Su cumplessu ￃﾨ costituidu dae unu nuraghe (Cuccurada B), una muràllia e una dudosa istrutura megalìtica (Cuccurada A).
Cuccurada B ￃﾨ un'edifìtziu polilobato imperniato subra de unu pretzedente nuraghe "a passadissu". Presentat unu bastione cun bator turres giuntas dae cortinas retilìneas (assas NS m 42; assas EO m 30; h max. res. m 16,80) chi delimitant un'ampra corte tzentrale ue s'aberint sos atzessos a sos vanos internos de su monumentu.
Su nùcleu tzentrale, a pranta reniforme allongada in diretzione NO-SI, rivelat vàrias fases costrutivas e restàuros, e s'articulat in tres alas. S'edifìtziu "a passadissu" ￃﾨ situadu a SI e mustra duos coladòrgios ortogonales e duas piticas tzellas contrapostas (F1-F2), una de sas cales cun cobertura truncu-ogivale intrega. Tenet duas intradas: un'a O subra de sa corte e s'àteru a E muradu dae unu rifascio. S'ala N-NO ￃﾨ articulada subra de duos pranos subrapostos, cun unu passadissu-iscalat a cobertura piattabandata chi giughet in antis a unu pianerottolo pro posca torrare a artziare cara a una càmera rotondeggiante bilobata (A) cun nitza sopraelevata a NO. Su bastione polilobato s'innesta subra de custa istrutura a traessu de duas corte retilìneas de giuntura de sa turre tzirculare N (B) cun s'istrutura "a passadissu" a E e cun sas duas turres O (C) e ATREVO (D). Sa turre C presentat una "tholos" ellìtica sopraelevata respetu a sa corte. Sa turre D ￃﾨ atzessìbile a traessu de unu cùrtziu passadissu; s'ampru aposentu internu tzirculare mustra una celletta e duas piticas nitzas.
Una cortina retilìnea collega sa turre D cun sa turre S (E) mancante, comente a sas pretzedentes, de sa cobertura.
Sas istruturas delimitant un'ispàtziu internu pentagonale serradu a SI de una cortina chi giunghet s'edifìtziu "a passadissu" cun sa turre E e subra de su cale s'aberit s'intrada a sa fortilesa. In sa corte si sunt individuados restos de cabannas, cun probabilidade de su Brunzu finale, gravanti subra de murature de su Brunzu reghente. Unas àteras cabannas sunt istadas postas in lughe a s'esternu de sa cortina SI.
Unu possente rifascio afòrtiat su monumentu in currispondèntzia de sa turre C e de s'istrutura "a passadissu", custa ùrtima afortigada dae un'ulteriore rifascio.
S'iscavu de sa càmera de sa turre D at torradu un'interessante secuèntzia stratigrafica de su Brunzu reghente e finale a sa prima etￃﾠ de su Ferro, e de riuso medievale. Torrat a artziare a su primu ferru unu piticu grupu bronzeo a su cùcuru de unu tìpicu "butone" cònicu nuràgicu, chi rapresentat un'iscena de cassa cun unu pessonàgiu armadu chi trafigge unu mugrone (?) sannadu dae unu cane.
In su passadissu de intrada a sa corte si ￃﾨ in prus posta in lughe una stipe votiva de s'IV sec. d.C. Copiosi redossos animales e ogetos (spilloni crinali in ossu, lucerne, monedas in brunzu, etc.) testimòniant unu riuso cultuale de su monumentu in etￃﾠ tardoantica.
Subra de s'oru ISCO de s'altura, a 15 km a ISCO de Cuccurada B, resìdua su tretu de una muràllia (lungh. m 7,80; h max. m 2,70) in òpera tziclòpica de basalto, dotada de un'angusto intrada architravato cun vanu subrettangolare intramurario. Sa muràllia diat pòdere torrare a artziare, subra de sa base de cunfrontos cun unos àteros manufatos, a s'Eneolìticu reghente (2400-2100 a.C.).
S'istrutura Cuccurada A pesat a belle 70 km a S de Cuccurada B, subra de s'estrema pibirista S de su pranu. De dudosa definitzione, tenet fundu sub-ellìtica cun asse majore NS (m 25,80x11,80).
In s'àrea archeològica si signalant fintzas rinvenimentos isolados de materiales Otieri (Neolìticu finale, 3200 - 2800 a.C.) chi atestant istrintos cuntatos cun s'insediamentu de Puisteris, situadu subra de s'àtera riba de su riu Mòguru.

Istòria de sos iscavos
Fiat istadu ogetu de esploratziones de superfìtzie, in sos annos Chimbanta de su Noighentos, a banda de Giovanni Lilliu e Cornelio Puxeddu, e de iscavos, in su 1994-95 e in su 1996-99, a òpera de Enrico Atzeni, Riccardo Cicilloni, Giuseppina Ragucci e Emerenziana Usai. Sos iscavos de su nuraghe sunt ancora in corsicanu.

Bibliografia
"Su cumplessu megalìticu pre-protostorico de Cuccurada-Mòguru (OR)", in Aspetos de su megalitismu preistòricu, a cura de G. Serreli - D. Vaca, Partiolla, Gràfica de su Parteolla, 2001, pp. 31-34;
R. Cicilloni - G. Ragucci, "Nòdidas subra de unos cantos manufatos litici atzapados in s'àrea archeològica pre-protostorica de Cuccurada-Mòguru (OR)", in S'ossidiana de su Monte Arci in su Mediterràneu. Sa chirca archeològica e s'amparu de su paesàgiu pro s'isvilupu de sas zonas internas de sa Sardigna. Àutos de s'II cunvegnu internatzionale (Pau, 28-30 santandria 2003), Casteddu, AV, 2004, pp. 271-279.

Comente arribbare
Dae Aristanis si cursat su caminu pro Santa Justa, si rugrat su paisu e a s'essida s'imbocca sa SS 131 in diretzione de Casteddu. Si cursant belle km 62 finas a su bìviu pro Mòguru. Si cursat sa SP 44 pro belle km 2, in currispondèntzia de su segundu tornante, o corcovada a ferru de caddu, s'acumprida a manca e si cursat un'istrinta carrareccia chi giughet a s'àrea archeològica, belle 500 m. Su nuraghe ￃﾨ non pro àteru bene visìbile giￃﾠ de sa SS 131.