Ballau, Mina de Cortes Rosas

Sa mina s'insertat in un'àrea de grandu interessu pro s'archeologia industriale. Ativada pro sa bogadura de antimonio oe no est prus produtiva, ma abarrant sos restos de sa laveria, de s'impiantu de flottazione e de s'edifìtziu pro su generadore elètricu, ultres a unos cantos fràigos chi acasagiaiant sa foresteria e unas cantas residèntzias. Si tratat de fàbricos meda simpres in pedra de trincu cun cobertura a spioventi e aberturas cun curnisas sòbrias, agigu riquadrate in sos muros esternos.
Est interessante s'intrada a sos cantieri de coltivu, insertadu in una massicciata realizada cun pedras irregulares e formadu dae un'abertura acostagiada dae colunnas totzas e un'architrave: inoghe fiat s'iscrita "AUTARCHIA", oe leggibile cun dificultade.
Sa mina faghet parte de su Parcu Geominerario, Istòricu e Ambientale de sa Sardigna, reconnotu dae s'UNESCO .

Istòria de sos istùdios
Sa mina de Cortirosas est mentovada in diversas òperas subra de s'archeologia industriale in Sardigna.

Bibliografia
S. Mezzolani-A. Simoncini, Sardigna de sarvare. Paesàgios e architetura de sas minas, Nùgoro, Archìviu Fotogràficu Sardu, 1993, pp. 358-359.

Comente arribbare
S'insediamentu mineràriu de Cortirosas, in su Gerrei, si crompet de su paisu de Ballau longu su caminu pro Esclaplano cun una deviatzione deretu a pustis de su ponte subra de su Flumendosa.