Un'elementu antropològicu de significu.
S'apentu pro sa poesia in Sardigna tenet un'isparghidura e una balia antropològica chi si podet cumparare cun àteros pagos cuntestos de s'atividade umana in s'ìsula.
S'apentu pro sa poesia in Sardigna tenet un'isparghidura e una balia antropològica chi si podet cumparare cun àteros pagos cuntestos de s'atividade umana in s'ìsula.
Cun sa paràula gosos e sas variantes suas ("gòcius, cògius, gozos, grobbes, gosi, làudi" etc.) s'ìndicant in Sardigna totu cuddos càntigos de devotzione chi ondrant a sos Santos o a Nostra Signora. Totu custos vocàbulos protzedint dae su catalanu "goigs" e dae su castillianu gosos, chi, dae parte issoro, benint dae su latinu gaudium, chi tenet su significadu de "cuntentesa".
In sa leada de su Logudoro, in su chirru tzentru-setentrionale de sa Sardigna, at leadu balia una forma de poesia a bolu, in otavas, in ue sos poetas est comente chi gherrent in s'arresonu (sa gara) a pustis de àere retzidu unu tema dessignadu dae àteros. Sos poetas cantant sos versos issoro e sunt acumpangiados dae unu coro a tenore, cuncordende poesia e mùsica.
Sa poesia cantada a bolu, piessignu de s’àrea meridionale de s’ìsula si faghet, pro su prus, cun sas formas mètricu-musicales de su mutetu longu e de su versu. Su mutetu longu si cantat acumpangiadu dae duas boghes de gùturu, chi li narant "bàsciu" e contra; su versu si cantat, a s’avesu, cun s’acumpangiamentu de sa chiterra. A custa gara de poesia li narant "cantada".